در تولید رشته برنج فوری و نودل برنج خشک، معمولاً از چندین نوع برنج استفاده می شود که هر کدام ویژگی های منحصر به فردی را ارائه می دهند که به بافت، طعم و ظاهر نودل کمک می کند. برخی از رایج ترین انواع برنج مورد استفاده عبارتند از:
برنج سفید دانه بلند : برنج سفید دانه بلند به دلیل طعم خنثی و تطبیق پذیری یکی از پرمصرف ترین انواع برنج در تولید رشته فرنگی است. نودل هایی با بافت سبک و لطیف تولید می کند که آن را برای انواع غذاهای رشته فرنگی مناسب می کند.
برنج یاس: برنج یاس که به عنوان برنج معطر تایلندی نیز شناخته می شود، به دلیل عطر گلی لطیف و بافت کمی چسبنده در هنگام پخته شدن ارزش دارد. معمولا در آشپزی آسیای جنوب شرقی استفاده می شود و نودل هایی با عطر معطر و بافت کمی جویدنی تولید می کند.
برنج چسبناک (برنج چسبنده): برنج چسبناک که به برنج چسبنده یا برنج شیرین نیز معروف است، دارای محتوای آمیلوپکتین بالایی است که در هنگام پختن بافتی چسبناک به آن می دهد. اغلب در ترکیب با سایر انواع برنج برای افزایش خاصیت ارتجاعی و جویدن رشته فرنگی استفاده می شود.
برنج قهوه ای: برنج قهوه ای لایه های سبوس و جوانه را حفظ می کند و فیبر و مواد مغذی بیشتری را در مقایسه با برنج سفید فراهم می کند. نودل هایی با طعم مغذی تر و بافت کمی جویدنی تولید می کند، اگرچه ممکن است برای دستیابی به یک قوام صاف نیاز به پردازش بیشتری داشته باشد.
برنج سیاه: برنج سیاه که به عنوان برنج ممنوعه یا برنج بنفش نیز شناخته می شود، به دلیل طعم غلیظ، آجیلی و رنگ بنفش تیره آن ارزش دارد. کمتر در تولید نودل استفاده می شود اما می تواند به نودل علاقه بصری و مزایای تغذیه ای اضافه کند.
برنج قرمز: برنج قرمز که به عنوان برنج قرمز بوتان یا برنج قرمز کامارگ نیز شناخته می شود، پوسته قرمز متمایز و طعمی آجیلی دارد. نودل هایی با بافت کمی جویدنی و رنگ مایل به قرمز تولید می کند که جذابیت بصری را به ظروف می بخشد.
برنج وحشی: برخلاف نامش، برنج وحشی از نظر فنی برنج نیست، بلکه دانه یک گونه علف آبزی است. عطر و طعم آجیلی و بافت جویدنی دارد و گاهی در ترکیب با سایر انواع برنج برای افزودن بافت و جذابیت بصری به رشته فرنگی استفاده می شود.
انتخاب نوع برنج به عواملی مانند ترجیحات منطقه ای، بافت نودل مورد نظر، مشخصات طعم و ملاحظات تغذیه ای بستگی دارد. تولیدکنندگان همچنین ممکن است با مخلوط‌هایی از گونه‌های مختلف برنج برای دستیابی به ویژگی‌های مورد نظر در تولید رشته برنج فوری و نودل برنج خشک آزمایش کنند.
چه اقداماتی برای اطمینان از بهداشت و ایمنی خطوط تولید رشته فرنگی فوری برنج/رشته برنج خشک انجام می شود؟
تجزیه و تحلیل خطر و نقاط کنترل بحرانی (HACCP): برنامه های HACCP برای شناسایی و کنترل خطرات احتمالی در نقاط بحرانی در فرآیند تولید اجرا می شود. این شامل انجام تجزیه و تحلیل خطر، ایجاد نقاط کنترل بحرانی، اجرای اقدامات کنترلی، و نظارت و تأیید اثربخشی این اقدامات برای اطمینان از ایمنی مواد غذایی است.
رویه‌های عملیاتی استاندارد بهداشتی (SSOP): SSOP رویه‌های خاصی را برای تمیز کردن و ضدعفونی کردن تجهیزات و تأسیسات تولید بیان می‌کند. این روش ها شامل دستورالعمل های دقیق برای دفعات تمیز کردن، روش ها و استفاده از عوامل تمیز کننده تایید شده برای جلوگیری از آلودگی متقابل و رشد میکروبی است.
آموزش کارکنان: اعضای کارکنان در مورد شیوه های ایمنی مواد غذایی، از جمله بهداشت مناسب، روش های بهداشتی، و جابجایی مواد خام و محصولات نهایی آموزش می بینند. برنامه های آموزشی تضمین می کند که کارکنان نقش و مسئولیت های خود را در حفظ استانداردهای بهداشتی و ایمنی درک می کنند.
جابجایی مواد اولیه: مواد خام ورودی، از جمله برنج و سایر مواد تشکیل دهنده، قبل از استفاده از نظر کیفیت و ایمنی بررسی و غربالگری می شوند. برای جلوگیری از آلودگی و حفظ یکپارچگی محصول، روش های نگهداری و جابجایی مناسب دنبال می شود.
کنترل آلرژن: اقداماتی برای جلوگیری از تماس متقابل با مواد آلرژی زا مانند گندم، سویا یا آجیل انجام می شود که ممکن است در سایر محصولات تولید شده در این مرکز وجود داشته باشد. روش های جداسازی، برچسب زدن و تمیز کردن برای به حداقل رساندن خطر آلودگی آلرژن استفاده می شود.
کنترل کیفیت آب: آب مورد استفاده در فرآیندهای تولید، از جمله آماده سازی خمیر، پخت و پز و تمیز کردن، به طور منظم کنترل و آزمایش می شود تا اطمینان حاصل شود که استانداردهای کیفیت و ایمنی را برآورده می کند. ممکن است از سیستم های تصفیه آب برای حذف ناخالصی ها و عوامل بیماری زا استفاده شود.
کنترل آفات: اقدامات کنترل آفات مانند بازرسی منظم، استفاده از تله ها و طعمه ها و نگهداری موانع فیزیکی برای جلوگیری از هجوم و به حداقل رساندن خطر آلودگی توسط آفات اجرا می شود.
تعمیر و نگهداری تجهیزات: تجهیزات تولید به طور منظم بازرسی، تمیز و نگهداری می شوند تا از تجمع زباله، رشد میکروبی یا خرابی های مکانیکی که می تواند ایمنی مواد غذایی را به خطر بیندازد، جلوگیری شود.
رویه‌های ردیابی و فراخوان: سیستم‌هایی برای ردیابی و ردیابی مواد تشکیل دهنده و محصولات نهایی در طول فرآیند تولید وجود دارد. این امر شناسایی سریع و فراخوانی محصولات را در صورت بروز مشکل ایمنی مواد غذایی یا نگرانی کیفیت تسهیل می کند.
با اجرای این اقدامات و رعایت دقیق پروتکل های بهداشتی و ایمنی، خطوط تولید رشته فوری برنج/رشته برنج خشک می تواند خطر آلودگی را به حداقل برساند و تولید محصولات غذایی ایمن و سالم را برای مصرف کنندگان تضمین کند.
